Babamlarin anlattigi yoksunluk gunlerindeymis gibi hissediyorum, yag kasik kasik satiliyor bakkal bile diyemeyecegim ufacik dukkanda. Sadece temel seyleri bulabiliyorum: tuz, seker, muz, kibrit, yapistirici (hersey tekrardan kullanildigi icin temel bir ihtiyac tabi). Kurufasulye ve matooke'nin haricinde yiyecek bir sey bulmak imkansiz. iki saat yurume ve 1 saat otobus macerasini goze almazsam tabi...
Kurufasulyemi kasikladigim 2 masali lokantaya her girdigimde cocuklar kapidan beni gozetliyorlar merakla, gelin iceri dedigimde kacisiyorlar, durmadan el salliyorlar, yarim saat otursam orda, yarim saat kapinin onunden ayrilmadan el salliyorlar bana!
resim 2> Lokanta sahibinin oglu, gordugum en kucuk Ugandali -3 haftalik!
resim3> Cocuklar beni gozetlerken
2 yorum:
çocuklar çok güzeller ve sen de onların hayatına renk katmışa benziyorsun :)) kendine iyi bak. (özellikle çocukların seni kapıdan izlediği fotoğraf çok şeker :))
O tülü tutup izleyen velede hasta oldum..
Yorum Gönder